De karper is een beenvis uit de orde van karperachtigen. De vis kan tot 120 cm lang worden.De karper is herkenbaar aan zijn 4 baarddraden, twee korte op de bovenlip, twee lange in de mondhoeken en de lange rugvin met zeer sterke eerste vinstralen. Vinstralen: rugvin, 20-28, Aarsvin,8-9. Schubben langs de zijlijn 33-40 In de natuur kan hij 30-40 jaar worden.
Er bestaan diverse verschijningsvormen van de karper: de wilde of boerenkarper, de schubkarper, de edel- of spiegelkarper, de rijenkarper, de leder- of naaktkarper en de volschub spiegelkarper.
De verschillen worden met name bepaald door het schubbenpatroon; de schub- en wilde karper zijn normaal beschubd, de spiegelkarper heeft enkele abnormaal gevormde grote schubben, de rijenkarper een rij van zulke schubben horizontaal over de flank, de lederkarper heeft slechts enkele schubben en de huid is sterk verdikt waardoor ze leerachtig aanvoelt en de volschub spiegelkarper heeft de grote schubben van een spiegelkarper en is daarmee bijna volledig bedekt.
In Nederland komt in de Zaanstreek en de kop van Noord-Holland een wilde karpersoort, de boerenkarper voor gekenmerkt door een torpedovormig lichaam (geen knik tussen kop en rug) een eindstandige bek en bleke vinnen. Fysiologisch wijken wilde karpers sterk af doordat het visvlees over het hele lichaam roodgekleurd is. Daardoor hebben ze ook een groter uithoudingsvermogen en doordat het lichaam meer in balans is zijn ze ook beweeglijker en daardoor moeilijker aan de hengel te vangen. Ook komt in veel gebieden (Zeeland, Flevopolder en Haarlemmermeer) veel verwilderde karper voor met een wat meer afgeplat lijf, een lichte knik achter de kop en rode vinnen. Deze karpers planten zich ook al generaties lang gewoon voort en zijn verwilderde nakomelingen van gekweekte karpers met een opmerkelijk uniform uiterlijk.
De naam schubkarper wordt gereserveerd voor gekweekte exemplaren, die veelal nog hoger en breder gebouwd zijn. Gekweekte karpers hebben voor 80% wit vlees. Indertijd zijn door de OVB ook veel schubkarpers uitgezet met 25% wild bloed. Op het ogenblik komen de uitgezette karpers uit allerlei oostbloklanden, zodat de herkomst niet meer duidelijk is. Er bestaan allerlei gekweekte karperrassen met elk hun eigen typische lichaamsvorm. De kroeskarper is een bronskleurige vis met een schijfvormig postuur zonder baarddraden wordt in het algemeen niet zo heel groot (45 tot 50 cm). Deze soort is gemakkelijk te verwarren met de giebel met grotere schubben en een meer lichtgroene kleur. Zeer grote 'kroeskarpers' zijn vaak kruisingen van karper met kroeskarper, herkenbaar aan de zeer kleine baarddraden.
De meest bekende 'Chinese karpers' zijn de graskarper. De graskarper heeft een torpedovormig lichaam en sterke voor in de bek geplaatste lippen.Ze zijn ook eerder verwant met de kopvoorn dan met de gewone karper. De graskarper voedt zich voor een groot gedeelte met plantaardig materiaal. Tegenwoordig wordt de karper regelmatig uitgezet ten behoeve van de sportvisserij.Karpervissenis sinds begin jaren negentig erg populair geworden vanwege de kracht en omvang (gewicht) van de dieren. Ook de in Engeland ontwikkelde selectieve wijze van vissen met boilies, het "bolt rig" systeem (zelfhaaksysteem) met elektronische beetverklikker, heeft zeker tot de populariteit bijgedragen. Karpers komen door deze uitzettingen nu bijna wereldwijd voor.
In Noord-Amerika en Australië wordt de soort als een plaag gezien en bestreden en ook in Nederland wordt de karper als een negatieve factor gezien vanwege het omwoelen van de bodem. Gezien het belang voor de sportvisserij en de moeizame voortplanting in de meeste wateren wordt er nog steeds wel wat karper uitgezet.
